Tegenwoordig lijkt het een gewoonte van de mens om te zeggen: “Ik heb veel problemen, “er is altijd wel iets”, enz. Zelfs als de dingen goed gaan verwachten we problemen. Wat zou uw reactie zijn als iemand u zou zeggen dat u werkelijk kunt genieten van het goede dat u heeft? Zou u dan teruggaan naar de problemen en luisteren naar de gevoelens van het hart?
